Z wilczego pola cz.4

Stokrotka pospolita (Bellis perennis) to śliczny, mały, niepozorny kwiatuszek, który wiele potrafi W jej młodych listkach znajdziemy witaminę C, potas, wapń, fosfor, magnez i żelazo. Odwar ze stokrotki możemy stosować na kaszel, gorączkę, nieżyt jelit, żołądka, stan zapalny górnych dróg oddechowych, jako środek wykrztuśny, w leczeniu gruźlicy. Stokrotka działa moczopędnie. Mówi się, że stokrotka "oczyszcza krew". Napar z tej rośliny pomaga organizmowi usunąć szkodliwe produkty przemiany materii, toksyny, przez co wspomaga pracę wątroby. Stokrotka usprawnia usuwanie kwasu moczowego z krwi, chroniąc tym nasze stawy. Stokrotka poprawia trawienie, wzmaga apetyt. Można ją stosować w przypadku biegunki, zaparć. Obniża ciśnienie krwi. Ma działanie przeciwgrzybiczne, przeciwbólowe. Stokrotka łagodzi podrażnienia skóry. Stosuje się ją w leczeniu np. trądziku, egzemy. Można z niej robić okłady na obrzęki, stłuczenia, siniaki, otarcia. Jej roztarte listki przyspieszają gojenie się ran. Stokrotki są doskonałym składnikiem maseczek kosmetycznych (właściwości regenerujące, przeciwzapalne, ściągające), a także kąpieli (wzmacnia skórę). Kobiety w ciąży powinny unikać stokrotki.

Stokrotkę można jeść na surowo. Przyrządza się z niej syropy, herbaty, napary, lemoniady, zupy, sałatki, farsze i pasty.